HELP! Mijn partner heeft een burn-out.

Natuurlijk is het een moeilijke en uitdagende tijd voor je partner als deze een burn-out heeft. Maar voor vandaag wil ik toch echt even extra aandacht schenken aan jou.

Want ondanks dat jij misschien niet degene bent die een burn-out heeft, heb je er wel degelijk mee te maken. En onderschat dat niet!

Ik spreek regelmatig partners van mijn coachees die een burn-out hebben. En de meest voorkomende punten in dit gesprek zijn:

• Het onderschatten van de impact op de relatie en het gezinsleven
• De onwetendheid en daardoor het onbegrip over het hebben van een burn-out
• Het tonen van medelijden in plaats van medeleven

Heb jij op dit moment een partner met een burn-out?

Dan raad ik je echt aan om jezelf hierin te verdiepen, jezelf in te lezen, te spreken met ervaringsdeskundig of in gesprek te gaan met je huisarts of met de burn-out coach van je partner.

Het is mijn overtuiging dat als de partner en soms zelfs het gehele gezin, beter begrijpt wat een burn-out is, er (binnen de relatie of het gezin) meer begrip en ruimte ontstaat voor een goed herstel.

Lees HIER wat je kan doen als je partner een burn-out heeft?

Het onderschatten van de impact

Het onderschatten van de impact op de relatie en het gezinsleven

Een burn-out kan leiden tot ernstige vermoeidheid, emotionele uitputting, cynisme, verminderde prestaties en verminderde motivatie. Het kan dus niet anders dat jij als partner (en het gezin) hier last van gaat ondervinden.

• Dagelijkse activiteiten
• Sociale activiteiten
• Communicatie

Dagelijkse activiteiten

Door de vermoeidheid kan je partner weinig tot geen energie of motivatie hebben om betrokken te blijven bij dagelijkse activiteiten in de relatie of het gezinsleven. Denk aan het opvoeden van kinderen, boodschappen doen, eten koken of andere (kleine) huishoudelijke taken.

Als je partner deze activiteiten (tijdelijk) niet meer oppakt én jij voelt je verantwoordelijk om deze dan allemaal zelf op te pakken. Dan kan je op je vingers natellen, dat dit teveel is.

Neem waar mogelijk de verantwoordelijkheden van je partner (tijdelijk) over. Dan ligt er minder druk bij je partner en is er meer concentratie op zijn of haar herstel. Maar ben je ervan bewust dat je niet alles kan overnemen!

Soms help je je partner het beste, door niet te helpen

Sociale activiteiten

De verminderde motivatie kan ervoor zorgen dat je partner geen energie kan opbrengen om samen te gaan uiteten, naar feestjes of borrels te gaan, vrienden te ontvangen, te sporten of een museum, concert of theatervoorstelling te bezoeken.

Blijf daarvoor zelf niet thuis! Natuurlijk is het in het begin fijn als je er voor je partner bent en enkele sociale activiteiten even op een laag pitje zet. Maar een burn-out kan maanden duren. En de valkuil is dan wel, dat jij dus ook maandenlang geen sociale activiteiten onderneemt.

Misschien wel even moeilijk in het begin. Maar ga alléén naar feestjes, bedrijfsborrels, spreek af met vrienden en vriendinnen, ga sporten en zorg ervoor dat jij je sociale activiteiten blijft ondernemen. Je partner vindt thuis dan zijn rust, jij kan je batterij zelf weer opladen en houdt connectie met de buitenwereld.

Communicatie

Een burn-out gaat altijd gepaard met gedragsveranderingen, waardoor de communicatie binnen je relatie of gezinsleven ook onder druk komt te staan. Zo kan je partner:

• meer kritiek leveren op anderen
• bazig zijn
• zijn naasten (zonder reden) afsnauwen
• vaker en heftigere discussies en conflicten aangaan
• snel prikkelbaar en geïrriteerd zijn

Dit zijn natuurlijk allemaal punten, die (als deze voorvallen) de communicatie met elkaar niet op de goede weg helpen. En door jou onwetendheid, onbegrip of het gevoel dat jij je niet begrepen of gesteund voelt, is jouw reactie hierop ook misschien weer niet helemaal correct.

De communicatie met je partner is écht anders, dan de wijze waarop jullie communiceerde voor zijn of haar burn-out. Blijf open en eerlijk met elkaar communiceren over de situatie, bespreek je behoefte en blijf zoeken naar manieren om elkaar te ondersteunen en te versterken.

De onwetendheid en daardoor het onbegrip 

De onwetendheid en daardoor het onbegrip over het hebben van een burn-out

Met enige regelmaat spreek ik managers, leidinggevende, HR collega’s en bedrijfsartsen over het fenomeen burn-out. En ik blijf me verbazen over onwetendheid en onbegrip over, door de World Health Organization (WHO) in mei 2019 officieel erkende ziekte, burn-out.

En als de professionals al laken in deze kennis. Dan kan ik mezelf goed voorstellen, dat jij als partner van iemand met een burn-out, er ook weinig kaas van gegeten hebt.

Maar het gevaar van onwetendheid en onbegrip over de burn-out van je partner, kan er toe leiden dat je het misschien wel ‘aanstelleritis’ vindt of zelfs deels ontkend. Dat je juist meer druk op je partner legt, dan minder.

Mensen die lijden aan een burn-out kunnen zich al schuldig, beschaamd en geïsoleerd voelen, en als ze ook nog eens te maken krijgen met onbegrip en afwijzing van hun partner (of omgeving) kan dat hun herstelproces vertragen of zelfs verergeren.

Heb je een partner met een burn-out? Zorg er dan voor dat je jezelf goed inleest of laat voorlichten door een professional. Hierdoor krijg jij meer bewustzijn en begrip over de burn-out. En kan jij je partner de steun geven die ze nodig hebben op weg naar herstel en een gezond leven.

Waarom moeilijk doen, als het samen kan

Medelijden in plaats van medeleven

Het tonen van medelijden in plaats van medeleven

Als je partner een burn-out heeft, kan je je medeleven tonen of je medelijden. En ondanks dat deze twee termen vaak door elkaar worden gebruikt, hebben deze in feite twee heel verschillende betekenissen.

Met “medeleven” bedoel ik een uiting van empathie en mededogen voor je partner. Het betekent dat je jezelf inleeft in de gevoelens en ervaringen van je partner en probeert te begrijpen wat hij of zij doormaakt.

Ook bedoel ik met “medeleven” dat je acties wil ondernemen om je partner te helpen en te ondersteunen, en dat je jezelf wil inzetten voor het verminderen en het herstel.

Medelijden daarentegen is een meer negatieve en soms zelfs neerbuigende reactie op de burn-out van je partner. Het kan zelfs gepaard gaan met gevoelens van superioriteit en/of afstandelijkheid.

Zo spreek ik wel eens met partners die, zonder de toestemming of instemming van hun partner met een burn-out, acties ondernemen om zijn of haar herstel te bevorderen. Dit doen ze dan op basis van hun medelijden en de overtuiging dat hun partner (tijdelijk) niet in staat is om weloverwogen keuzes te maken.

En een ander belangrijk verschil tussen “medeleven” en “medelijden” is dat medeleven je verbindt met je partner, terwijl medelijden je juist kan isoleren.

Dus zeg het maar:
Kies jij voor medeleven of medelijden?

Wat kan ik doen?

Wat kan ik doen als mijn partner een burn-out heeft?

In mijn blog van volgende week zal ik je praktische tips en handvaten geven ‘wat’ je kan doen als je partner een burn-out heeft.

Wil je zeker weten dat je deze niet gaat missen? Stuur me dan je e-mail toe en ik zal je mijn blog persoonlijk e-mailen.